Πύρρων

Πυρρώνειος

πυρσαίνω
Πυρρώνειος, ος, ον, de Pyrrhon, DL. 9, 11, etc. ; ὁ Π. disciple de Pyrrhon, d’où philosophe sceptique, DL. 9, 11, etc.
Étym. Πύρρων.