Πυθονίκη

Πυθόνικος

Πυθόπολις
Πυθό·νικος, ου (ὁ) [ῡῑ]
1 c. Πυθιόνικος, Pd. P. 11, 67 ||
2 Pythonikos, h. And. 1, 11 Baiter-Sauppe.
Étym. Πυθώ, νίκη.