Πύθων

Πυθών

Πυθῶνάδε
Πυθών, ῶνος (ἡ) [ῡ] c. Πυθώ, Il. 2, 519 ; Hh. Merc. 178 ; Pd. O. 6, 81 ; Soph. O.R. 152 ; Ar. Ran. 658, etc.