Πυθῶνάδε

Πυθῶναξ

Πυθωνόθεν
Πυθῶναξ, ακτος (ὁ) [ῡ] Pythônax, h. Sim. fr. 123 (179) Bgk ; Dém. 9, 42 Baiter-Sauppe, etc.
Étym. Πυθώ, ἄναξ.