Ῥῖπαι

Ῥιπαῖος

ῥιπή
Ῥιπαῖος, ος, ον [] des monts Rhipées, Anth. 9, 550 ; El. N.A. 11, 10 ; τὰ Ῥιπαῖα, les monts Rhipées ou Rhiphées, A. Rh. 4, 287 ; Str. 299 ; Plut. Cam. 15, etc. ; τὸ Ῥιπαῖον ὄρος, Call. (Sch.-A. Rh. 4, 284), etc. m. sign.
Étym. Ῥῖπαι.