Ῥοδάνθειος

Ῥοδάνθη

ῥοδανός
Ῥοδ·άνθη, ης (ἡ) Rhodanthè, litt. « fleur rose », f. Anth. 5, 218, 237 ; 11, 64.
Étym. ῥόδον, ἄνθος.