ῥώμη

Ῥώμη

Ῥωμινάλιος ἐρινεός
Ῥώμη, ης ()
I n. rom. = lat. Rōma ;
1 Rome, v. d’Italie, Arstt. fr. 568 ; Plut. Rom. 1, etc. ||
2 Roma, n. de f. myth. Plut. Qu. rom. 6, Rom. 2, etc. ||
II n. grec, n. de chienne, Xén. Cyn. 7, 5 ||
E Dor. Ῥώμα, Anth. 9, 59 ; A. Pl. 72, etc.
Étym. cf. le préc.