σιδόεις

Σιδόεις

Σιδονίη
Σιδόεις, εντος, p. contr. Σιδοῦς, οῦντος () [] Sidunte, lieu près de Corinthe, Xén. Hell. 4, 4, 13 ; Nic. et Euph. (Ath. 82a) ||
E Σιδόεις, Nic. et Euph. l. c.
Étym. cf. le préc.