Σίκων

Σιλανίων

Σιλανός
Σιλανίων, ωνος (ὁ) [ῑᾱ] Silaniôn, h. Plut. Thes. 4, etc. ||
E Dans une inscr. att. Σιλανίων (non Σειλανίων) CIA. 2, 987, a, 10, 8 ; b, 6 (après 350 av. J.-C.); v. Meisterh. p. 43.