σιπυΐς

Σίπυλος

σίραιον
Σίπυλος, ου (ὁ) [ῐῠ] le Sipylos (auj. Spil) mt. de Lydie, Il. 24, 615 ; Soph. Ant. 825 ; Arstt. Meteor. 2, 8, etc. ||
E [ῡ] Luc. Trag. 17 ; gén. dor. -ω, Alc. 74 ou 51.
Σίπυλος, ου (ἡ) [ῐῠ] Sipylos, v. près du mt Sipylos, Pd. O. 1, 62 ; Eur. I.A. 952.
Σίπυλος, ος, ον [ῐῠ] du Sipylos : τὸ Σ. ἄκρον, Soph. Ant. 825 ; ou subst. τὸ Σ. Ps.-Plut. Fluv. 9, 4, le mt Sipylos.
Étym. cf. les préc.