Σιτάλκας

Σιτάλκης

σιτανίας
Σιτ·άλκης, ου (ὁ) Sitalkès, n. de plusieurs rois thraces, Hdt. 4, 80 ; 7, 137 ; Thc. 2, 29 ; Ar. Ach. 134, 141, etc. ||
E Gén. ion. -εω, Hdt. 4, 80 ; gén. -ους, Ar. l. c. ; acc. dor. Σιτάλκαν, Xén. An. 6, 1, 6.
Étym. cf. σιτάλκας.