Σκαμάνδριος, ος, ον
[κᾰ] du Scamandre, Il. 2, 465 ; 7, 5 ; Soph. Aj. 419, etc.
Étym.
Σκάμανδρος.
Σκαμάνδριος
ΣκάμανδροςΣκαμάνδριος, ου
(ὁ) [κᾰ]
Skamandrios :
1 fils
d’Hector, d’ord. appelé Ἀστυάναξ,
Il. 6, 402 ;
Plat. Crat.
392b,
etc. ||
2 autres, Il. 5, 49, etc. ||
E Dans Hom. Σκ. ne fait pas position.
Étym.
cf. le préc.