Σκιρωνίς
σκιταλίζωΣκιρωνίς, ίδος
[ῑῐδ] adj.
f. : Σκ. πέτραι, Eur. Hipp. 979, etc. ; Str. 391 ; abs. αἱ Σκ. Pol. 16, 16, 4, les roches
Scironiennes ; Σκιρωνὶς ὁδός,
Hdt. 8, 71,
route d’Athènes à Mégare où sont situées les roches Scironiennes.
Étym.
Σκίρων.