Σουνιεύς

Σούνιον

Σοῦρα
Σούνιον, ου (τὸ) Sounion (Sunium,) (auj. Soúnio ou Kavokolónes) promont. au S.-E. de l’Attique, Od. 3, 278 ; Hdt. 6, 87, etc. ; Thc. 7, 28, etc.