Σωσιμένης

Σωσίνομος

σωσίοικος
Σωσί·νομος, ου (ὁ) [ῐ] Sôsinomos, h. Lys. fr. 1 ; Dém. 36, 50 Baiter-Sauppe.
Étym. σῴζω, νόμος.