τάν

Τάναγρα

Ταναγραϊκή
Τάναγρα, ας (ἡ) [τᾰ] Tanagra, v. de Béotie, Hdt. 9, 15, etc. ; Thc. 3, 91, etc. ; Xén. Hell. 5, 4, 49, etc. ||
E Gén. ion. -ης, Hdt. 9, 43, etc. ; dat. ion. -ῃ, Hdt. 9, 15 et 35 ; mais acc. -αν Hdt. 9, 15.