Τελέϐης

Τελέδημος

τελέεις
Τελέ·δημος, ου (ὁ) [ᾱ] Télédèmos, h. Dém. 18, 139 Baiter-Sauppe ||
E Dor. Τελέδαμος [ᾱ] Dém. 18, 295 Baiter-Sauppe.
Étym. τέλος, δῆμος.