τερεϐινθώδης

Τέρεινα

Τερειναῖος
Τέρεινα, ης (ἡ) Tereina :
1 v. sur la côte de la Grande-Grèce, Lyc. 726 ||
2 n. de f. Anth. 5, 111 ||
E Ion. Τερείνη, Anth. l. c.
Étym. fém. de τέρην.