θάνατος

Θάνατος

θανατούσια
Θάνατος, ου (ὁ) [ᾰᾰ] la Mort personnifiée, Il. 14, 231 ; 16, 672 ; Hés. Th. 759 ; Eschl. fr. 156 ; Soph. fr. 834.
Étym. v. le préc.