Θεανώ

Θεάνωρ

θεάομαι-εῶμαι
Θεάνωρ, ορος (ὁ) [ᾱ] Théanôr, philosophe pythagoricien, Plut. Gen. Socr. titre et 13, 25, etc.
Étym. θεός, ἀνήρ.