Θεογένης
ΘεογενίδηςΘεο·γένης, ους
(ὁ) Théogénès :
1 un
des trente tyrans, Xén.
Hell. 1, 3,
13 ; 2, 3, 2 ||
2 autres, Ar. Pax 928, Vesp. 1183 ||
E Acc. -ην, Xén. An. 7, 4, 18 ; Dém.
59, 72, etc. Baiter-Sauppe. Dor. Θευγένης, Anth. App. 65 ; voc. Θεύγενες, Anth. 7, 543.
Étym.
v. le préc.