θεωρός

Θέωρος

θεωροσύνη
Θέωρος, ου () Théôros, h. Ar. Ach. 134, 135 ; Eq. 608 ; Nub. 400, etc. ||
E Par affaibliss. du ρ, pour marquer le balbutiement, Θέωλος, Ar. Vesp. 45.