Θράσων

Θρασωνίδης

θρᾶττα
Θρασωνίδης, ου (ὁ) Thrasônidès, h. Plut. Cup. div. 4 ; plur. Θρασωνίδαι, Plut. Epic. 13, des Thrasônidès ||
E Dor. -ίδας, Xén. Hell. 7, 4, 15.
Étym. patr. du préc.