θυνέω-ῶ

Θυνηΐς

Θυνιάς
Θυνηΐς, ΐδος [] adj. f. :
1 Θ. νῆσος, l’î. Thynias (auj. Kefken Adası) sur la côte de Bithynie, Orph. Arg. 717 ||
2 Θ. ἀκτή, le promont. Thynias (auj. cap d’İğneada, anc. cap Kouri ou Ainata) A. Rh. 2, 550.