Θυρεατικός

Θυρεᾶτις

θυρεαφόρος
Θυρεᾶτις, ιδος, acc. -ιν (ἡ) s. e. χώρα, la contrée de Thyréa, Thc. 2, 27 ; Plut. Pyrrh. 32.
Étym. Θυρεά.