Τιμοδαμίδαι

Τιμόδημος

Τιμοθέα
Τιμό·δημος, ου (ὁ) [ῑ] Timodèmos, h. Dém. 953, 17, etc. ; Plut. Tim. 3, etc. ||
E Dor. Τιμόδαμος [ᾱ] Pd. N. 2, 14.
Étym. τιμή, δῆμος.