Τιτάνιος

Τιτάνιος, ion. Τιτήνιος, ου [τῑ] adj. m. de la race des Titans, Nonn. D. 4, 86 ; 19, 203 ; 26, 358.

Τιτάνιος, ου (ὁ) = lat. Titianus, n. d’h. rom. Luc. H. conscr. 21.