τίτυρος

Τίτυρος

τιτύσκω
Τίτυρος, ου (ὁ) [ῑῠ] Tityros :
1 dor. c. Σάτυρος, El. V.H. 3, 40 ||
2 pâtre, Thcr. Idyl. 3, 2, etc.