τραπεζότης

Τραπεζούντιος

Τραπεζοῦς
Τραπεζούντιος, ου (ὁ) [ᾰ] habitant ou originaire de Trapézonte, Xén. An. 4, 8, 23 ; 5, 5, 10.
Étym. Τραπεζοῦς.