Τροιζήνιος
ΤροιζηνίςΤροιζήνιος, att.
Τροζήνιος, α, ον,
de Trœzène, Thc. 4,
45, 118 ; Eur. Hipp. 12, etc. ; οἱ Τροιζήνιοι,
Hdt. 7, 99,
etc. ; Thc.
1, 27, etc.
les habitants de Trœzène ||
E Dans les inscr. att. seul. Τροζήνιος, CIA. 2, add. 834 c, 57
(317/307 av. J.-C.) etc. ; v. Meisterh. p. 19,
14,.
Étym.
Τροιζήν.