ζωπυρίς

Ζωπυρίων

ζώπυρον
Ζωπυρίων, ωνος (ὁ) [ῠ] Zôpyriôn, h. Thcr. Idyl. 15, 13 ; Luc. M. cond. 23.
Étym. Ζώπυρος.