ἀδεισιδαίμων

ἀδεισίθεος

ἀδέκαστος
ἀ·δεισί·θεος, ος, ον [ῐ] qui ne craint pas Dieu, Oracl. (Jul. Ep. 88).
Étym. ἀ, δείδω, θεός.