ἀγεληδά

ἀγεληδόν

ἀγέληθεν
ἀγεληδόν [ᾰ] adv. en troupe, en foule, Il. 16, 160 ; Hdt. 2, 93, etc. ||
E Dor. ἀγελαδόν [λᾱ] Thcr. Idyl. 16, 92.
Étym. ἀγέλη, -δον.