ἀγέληθεν

ἀγεληΐς

ἀγεληκόμος
ἀγεληΐς, ΐδος (ἡ) [ᾰ]
1 fém. c. ἀγελαῖος, Numén. (Ath. 320d) ||
2 c. ἀγελείη, Corn. 20.
Étym. ἀγέλη.