ἀγέρωχος

ἀγερώχως

ἀγεσίλας
ἀγερώχως [ᾰ] adv. avec orgueil ou fierté, Pol. 2, 8, 7 ; Anth. 9, 745 ||
Cp. -ότερον, Pol. 18, 17, 3.