ἀγέχορος

ἀγεωμέτρητος

ἀγεωργησία
ἀ·γεωμέτρητος, ος, ον :
1 ignorant de la géométrie, Arstt. An. post. 1, 12, 3 ||
2 non géométrique, Arstt. An. post. 1, 12, 4 ; Str. 5, 1, 2 Kram.
Étym. ἀ, γεωμετρέω.