Ἁγνόθεος

ἄγνοια

ἀγνοιῇσι
ἄγνοια, ας () [ fin.]
1 ignorance, Thc. 8, 92 ; Xén. Cyr. 3, 1, 38 ; Soph. Tr. 419, etc. ; θεραπεύειν ἀγνοίᾳ, Thc. 2, 47, soigner une maladie sans la connaître ||
2 faute par ignorance, Spt. Gen. 26, 10 ; Lev. 5, 18, etc. ; Phil. 1, 345 ||
3 inadvertance, méprise, erreur, Dém. 271, 15 ; 1472, 5 ||
E Anc. att. ἀγνοία [ fin.] Soph. Tr. 350, Ph. 124.
Étym. ἀγνοέω.