ἆγον

ἀγόνατος

ἀγονέω-ῶ
ἀ·γόνατος, ος, ον [ᾰᾰ]
1 sans genou, Arstt. Inc. an. 9, 4 ||
2 sans jointures, sans articulations, sans nœuds, en parl. de plantes, Th. H.P. 4, 8, 7.
Étym. ἀ, γόνυ.