ἀγρευτήρ

ἀγρευτής

ἀγρευτικός
ἀγρευτής, οῦ (ὁ)
1 chasseur, Soph. O.C. 1091 ||
2 adj. de chasse, Sol. 23, 2 ; ou de pêche, Anth. 7, 171 ||
E Dor. acc. -τάν, Soph. l. c.