ἀγρώτειρα

ἀγρώτης

ἀγυιά
ἀγρώτης, ου (ὁ)
1 rustique, Thcr. Idyl. 25, 48 dout. ||
2 sauvage, Eur. Bacch. 564.
Étym. ἀγρός.