ἀγυρτάζω

ἀγυρτεύω

ἀγυρτήρ
ἀγυρτεύω [ᾰ] quêter, mendier. Str. 7, fr. 18, p. 78 Kram. ; Nyss. 2, 261 Migne.
Étym. ἀγύρτης.