ἀγωνία

ἀγωνιάτης

ἀγωνιάω-ῶ
ἀγωνιάτης, ου (ὁ) [ᾰᾱ] prompt à se troubler, à s’inquiéter, DL. 2, 131.
Étym. ἀγωνιάω.