Αἰγεῖον

αἴγειος

Αἰγεῖος
αἴγειος, α, ον, de chèvre, Il. 3, 247, etc. ; Arstt. H.A. 3, 20, 12 ||
E Fém. ion. -είη, Od. 24, 231.
Étym. αἴξ ; cf. αἴγεος.