αἰγιαλός

αἰγιαλός, οῦ (ὁ) [ᾰ] bord de la mer, rivage, grève, Il. 4, 422 ; Od. 22, 385 ; Thc. 1, 7 ; Xén. An. 6, 4, 4 ; distingué de ἀκτή, Arstt. H.A. 5, 15, 6.