αἰγλήεις

αἰγλήτης

αἰγλοϐολέω-ῶ
αἰγλήτης, ου, adj. m. resplendissant, ép. d’Apollon, A. Rh. 4, 1716 ; Apd. 1, 9.
Étym. αἴγλη.