αἰγοϐάτης

αἰγοϐόλος

αἰγόδορος
αἰγο·ϐόλος, ου (ὁ) qui perce les chèvres ou les chamois, ép. de Dionysos, Paus. 9, 8, 1.
Étym. αἴξ, βάλλω.