αἰσθητικός

αἰσθητικῶς

αἰσθητός
αἰσθητικῶς, adv. avec faculté de sentir, Arstt. Eud. 3, 2, 8 ; Arr. Epict. 1, 14, 7 ; Sext. 267, 12 Bkk. : αἰ. ἔχειν ἑαυτοῦ, El. V.H. 14, 23, avoir conscience de soi-même ||
Cp. -ώτερον, Chrys.