αἴτημι

αἴτησις

αἰτητέον
αἴτησις, εως (ἡ)
1 demande, prière, Hdt. 7, 32 ; Plat. Leg. 801a, etc. ||
2 t. de dial. postulatum, Arstt. Interpr. 11, 3.
Étym. αἰτέω.