ἀκαλανθίς

ἀκαλαρρείτης

ἀκαλάρροος-ους
ἀκαλα·ρρείτης, αο [ᾰκᾰ] adj. qui coule doucement ou silencieusement (l’Océan) Il. 7, 422 ; Od. 19, 434 ; cf. Orph. Arg. 1050.
Étym. ἀκαλός, ῥέω.