Ἀκάνθιος

ἀκανθίς

ἀκανθίων
ἀκανθίς, ίδος [ᾰκ]
I adj. f. épineuse, Anth. 6, 304 ||
II subst. ἡ ἀκ.
1 chardonneret, Arstt. H.A. 9, 17, 2 ; Thcr. Idyl. 7, 141 ||
2 seneçon, plante, Call. (Plin. H.N. 25, 106).
Étym. ἄκανθα.